Οδός Ζήνωνος - Ο Δηλιγιάννης και ο "ειρηνοπόλεμος" του 1885-1886
Λίγους μήνες μετά την πρωθυπουργοποίηση του Δηλιγιάννη η Βουλγαρία προσάρτησε πραξικοπηματικά την Ανατολική Ρωμυλία, δημιουργώντας νέα κρίση του Ανατολικού Ζητήματος. Τότε, ο πρωθυπουργός μας που δεν ήθελε να πάει κόντρα στο λαϊκό αίσθημα αλλά ούτε μπορούσε να κάνει πόλεμο αποφάσισε να εφαρμόσει μία πολιτική που έμεινε στην Ιστορία ως «Ειρηνοπόλεμος» ή αλλιώς «ένοπλος επαιτεία». Τα αποτελέσματα ήταν τραγελαφικά και θα εξελίσσονταν σε ολέθρια.
--------
22:06
Οδός Ζήνωνος - Ο Δηλιγιάννης & το «κορδόνι»
«Το κορδόνι, το κορδόνι, την ελιά την ξεριζώνει». Στα 1885 ο 61χρονος Θεόδωρος Δηλιγιάννης γίνεται για πρώτη φορά πρωθυπουργός κι εγκαινιάζεται έτσι η περίοδος του ελληνικού δικομματισμού. Τρικούπης και Δηλιγιάννης εναλλάσσονταν στην εξουσία για τα επόμενα δέκα χρόνια, μέχρι την τελευταία εκλογική νίκη του Δηλιγιάννη επί του Τρικούπη το 1895. Ο συντηρητισμός και ο εκσυγχρονισμός βρήκαν στα πρόσωπα των δύο αυτών πολιτικών τους ιδανικούς εκφραστές τους, τη στιγμή που οι ζυμώσεις στα Βαλκάνια διατάρασσαν για ακόμα μία φορά τις ισορροπίες.
--------
22:49
Λυκαβηττός - Επεισόδιο Νίκολσον
Πώς η αδυναμία συνεννόησης ενός χωροφύλακα κι ενός Βρετανού επιτετραμμένου, κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου του τελευταίου στον Λυκαβηττό, παρ’ ολίγον να δημιουργήσει διπλωματικό επεισόδιο και τελικά κατέληξε στον δημόσιο εξευτελισμό της Χωροφυλακής; Μπορεί ο λαός να ήταν δυσαρεστημένος από την οικονομική και φορολογική πολιτική της κυβέρνησης Τρικούπη του 1882, η οποία συνέπεσε μάλιστα και με ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, αλλά τελικά την πτώση της κυβέρνησης αυτής την έφερε το λεγόμενο «επεισόδιο Νίκολσον».
--------
17:51
Πλατεία Κουμουνδούρου – Τα Πετσωματικά (μέρος β΄)
Ευτυχώς για εμάς, η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου δεν συνέφερε καμία άλλη ευρωπαϊκή δύναμη, εκτός από την Ρωσία. Οπότε συγκλήθηκε Συνέδριο στο Βερολίνο, με στόχο ουσιαστικά να ανατραπούν όσα είχαν συμφωνηθεί στον Άγιο Στέφανο, το προάστιο της Πόλης, ανάμεσα σε Ρωσία και Οθωμανική Αυτοκρατορία λίγους μήνες νωρίτερα. Τελικά, καμία χώρα δεν έμεινε ευχαριστημένη από όσα συμφωνήθηκαν το 1878 στο Βερολίνο, και τα Βαλκάνια θα εφεξής ένα καζάνι που έβραζε – η έκρηξη θα ερχόταν στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Ελλάδα όμως κατάφερε το 1881 να επεκτείνει για δεύτερη φορά τα σύνορά της και μάλιστα αναίμακτα, με την προσάρτηση της Θεσσαλίας (πλην της Ελασσόνας) και της επαρχίας της Άρτας στον εθνικό κορμό.
--------
18:41
Πλατεία Κουμουνδούρου – Τα Πετσωματικά (μέρος α΄)
Στα 1877-1878 ένας ακόμα Ρωσοτουρκικός πόλεμος θα «ξυπνήσει» και πάλι τους αλυτρωτικούς πόθους των Ελλήνων. Όλοι οι Βαλκάνιοι λαοί είχαν συμμαχήσει με την Ρωσία κι εμείς έμοιαζε να μένουμε στην απέξω. Αν συνυπολογίσουμε και τις σοβαρές υπόνοιες για οικονομικές καταχρήσεις, δεν άργησαν να ξεσπάσουν επεισόδια που έμεινα στην ιστορία ως «Πετσωματικά». Αυτά θα ανάγκαζαν τελικά την κυβέρνηση να κηρύξει μερική επιστράτευση και να πάμε μια και δυο να πολεμήσουμε. Μόνο που ο πόλεμος είχε τελειώσει…και η Ρωσία είχε φροντίσει να δημιουργηθεί μια Μεγάλη Βουλγαρία…
Η Ιστορία δεν είναι ξερά ονόματα, ημερομηνίες και γεγονότα. Είναι στιγμές που έμειναν χαραγμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο και αποφάσεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Είναι πρόσωπα που λατρέψαμε, πρόσωπα που μισήσαμε και άλλα που αγνοούμε παντελώς. Αυτά τα πρόσωπα έγιναν δρόμοι, πλατείες, αγάλματα και εικόνες στα σχολικά βιβλία. Τελειώνοντας το σχολείο νομίζαμε ότι ξεμπερδέψαμε μαζί τους. Μα εκείνα είναι πάντα ανάμεσά μας, τα συναντάμε γύρω μας παντού κι ας μη μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Είναι το αποτύπωμά τους αυτό από το οποίο δε μπορούμε να ξεφύγουμε.
Brasil